Daar gaan we dan

Daar zitten we dan, in het restaurant, aan het genieten van koffie met appelgebak. Alsof het ons laatste avondmaal is. Taart met een bijsmaak. Het komt nu echt dichtbij.
Het was nog even haasten om alles gepakt te hebben. Voor Mette had ik alles vrijdag al klaar. Maar voor mezelf is veel lastiger. Wat neem ik wel en niet mee. Welke schoenen moet ik doen. Pfff maar het zot erin. De bagage is gedropt dus ik moet het er mee doen. Als ik de foto's terug kijk van 3 jaar geleden loop ik altijd in dezelfde broek en shirt, dus waarom neem ok nog teveel mee. Broek en shirt er weer in en klaar toch.
Marcus is nu nog even van Mette aan het genieten. Straks komt het afscheid, dan gaan we door de douane en zien we elkaar 30 november weer.
Voor nu ga ik nog even genieten van mijn gezinnetje.
Tot horens